Ons mini meisje. Kleine zus van Mon en Sus.

Nu al zo geliefd ❤️.

Ze besloot om 5 voor 12 nog geboren te worden op die lentezonnige zaterdag van 22 maart. Of toch haar hoofd – damn you ring of fire. De rest van haar kleine zachte lijfje dook het bevallingsbad in om 23u57.

We beleefden momenten van intense kracht – noem het gerust ook pijn. Intens samen zijn. Intense liefde. Intens slaaptekort. Intense hormoonvolumes. Intens ontdekken. Intens in jezelf duiken. Intens geluk zien in je kinderen – die zo trots zijn op ons hele gezinnetje en elkaar zelfs chipjes voeren als er geen handen meer vrij zijn. Intens genieten. Intens zorgen. Intens graag zien.

Het is veel. Het is chaos. Het is rust. Het is alles. Het is compleet. En helemaal oké zoals het nu is – herhaal ik ook als mantra voor mezelf.

Zo blij met ons gezin van vijf ❤️ – zélfs al lachen de zonen met mijn ‘blubberbuik’, terwijl ze erin prikken met hun vinger.

To be continued. Dot dot dot …